Op zaterdag 16 maart blazen we nieuw leven in defecte spullen in HuB Bibliotheek Kerkrade. Gooi oude spullen dus niet zomaar weg, de kans is heel groot dat het nog te redden is. Maar ook als u interesse hebt Repair-vrijwilliger te worden bent u van harte welkom.
Hapert je pc? Zit er een knoopje los en zit er ook nog een scheur in die favoriete blouse? Levert de versterker alleen nog maar geluid aan de linker speaker? Zuigt je stofzuiger alleen nog maar de onzichtbare deeltjes? Tikt er iets tijdens het fietsen? Bedenk het maar! Allemaal het redden waard!
Wij zitten zaterdag voor je klaar om naar allerlei defecten te kijken en ze samen met jou te repareren. Gereedschap is ter plekke aanwezig, nieuwe onderdelen hebben we helaas niet. Kom langs en ervaar dat repareren leuk kan zijn, al helemaal omdat je een hoop geld kunt besparen, want je hoeft géén nieuwe aanschaf te doen.
Niks te repareren! Gewoon nieuwsgierig of in voor een praatje, dan ben je natuurlijk ook van harte welkom!
Een gave voor de reparatie, en daarmee aan het Repair Café waarderen we ontzettend, het staat je echter vrij!
Het Repaircafé vindt plaats op zaterdag 16 maart in de HuB. Bibliotheek Kerkrade van 10:30-13:00 uur!
Wil je graag meewerken en een effectieve bijdrage leveren aan een beter milieu of andere informatie vinden over het Repair Café, ga dan naar www.repaircafeparkstad.nl
Je mag natuurlijk ook bellen als je vragen hebt via het telefoonnummer: 06-25377183
Op 19 en 20 februari vindt de tweede editie van de IBA Informatiemarkt plaats. Van de zomer van 2020 tot het najaar van 2021, presenteert IBA Parkstad de projecten die bewijzen dat Parkstad een regio is om trots op te zijn. De IBA 50 projecten komen nu in een versnelling en daarover willen we de inwoners van Parkstad graag informeren. Dit doen we tijdens de IBA Informatiemarkt. De Informatiemarkt is toegankelijk voor iedereen die geïnteresseerd is in de IBA 50 projecten en nieuwsgierig is naar de toekomst van Parkstad.
Tijdens de Informatiemarkt zijn vertegenwoordigers van de IBA 50 projecten aanwezig om informatie te geven over het project. Ze leggen dan uit welke kansen de projecten bieden voor Parkstad, maar ook voor jou persoonlijk. Een bezoek aan de IBA Informatiemarkt zorgt voor een goed beeld van de diverse projecten, hoe ze met elkaar samenhangen en de betekenis voor inwoners en ondernemers van Parkstad. Je kunt zelf in gesprek gaan met de gemeentes, ondernemers en bewoners die samen Parkstad sterker maken.
Data: 19 en 20 februari 2019
Tijd: 16:00 – 19.00 uur (beide dagen)
Locatie: HuB. Kerkrade, Martin Buberplein 15 te Kerkrade
Op zaterdag 9 februari blazen we nieuw leven in defecte spullen in HuB. Bibliotheek Kerkrade. Gooi oude spullen dus niet zomaar weg, de kans is heel groot dat het nog te redden is. Maar ook als u interesse hebt Repair-vrijwilliger te worden bent u van harte welkom.
Hapert je pc? Zit er een knoopje los en zit er ook nog een scheur in die favoriete blouse? Levert de versterker alleen nog maar geluid aan de linker speaker? Zuigt je stofzuiger alleen nog maar de onzichtbare deeltjes? Tikt er iets tijdens het fietsen? Bedenk het maar! Allemaal het redden waard!
Wij zitten zaterdag voor je klaar om naar allerlei defecten te kijken en ze samen met jou te repareren. Gereedschap is ter plekke aanwezig, nieuwe onderdelen hebben we helaas niet. Kom langs en ervaar dat repareren leuk kan zijn, al helemaal omdat je een hoop geld kunt besparen, want je hoeft géén nieuwe aanschaf te doen.
Niks te repareren! Gewoon nieuwsgierig of in voor een praatje, dan ben je natuurlijk ook van harte welkom!
Een gave voor de reparatie, en daarmee aan het Repair Café waarderen we ontzettend, het staat je echter vrij!
Het Repaircafé vindt plaats op zaterdag 9 februari en zaterdag 16 maart @HuB. Bibliotheek Kerkrade van 10:30-13:30 uur.
Wil je graag meewerken of andere informatie vinden over het Repair Café, ga dan naar www.repaircafeparkstad.nl
Je mag natuurlijk ook bellen als je vragen hebt via het telefoonnummer: 06-25377183
Inmiddels zijn we al 8 jaar bezig met repareren en nog altijd met een trouwe groep vrijwilligers die ook nu weer de handen uit de mouwen staken! Vandaag waren het er dertien. Ondanks het regenachtige weer druppelden er weer veel mensen binnen bij op de Boor in Bocholtz. In totaal werden er 21 artikelen aangeboden waarvan er 10 wel gemaakt konden worden, 4 half (dus met advies) en 7 helaas niet.
Wel gemaakt: een AEG stofzuiger waarvan de stekker opnieuw aangesloten werd, een Sony versterker waarvan de kabels op een andere manier vastgemaakt werden, een CD speler die schoongemaakt werd, deksel van pan waarvan de knop vastgezet werd, een videorecorder waarin de band vastgelopen was, een papierversnipperaar die helemaal verstopt was, een afstandsbediening van de TV, een radio-cd speler die het vanzelf opeens weer deed en verschillende kledingstukken met kapotte ritsen of mouwen die te lang waren.
Half: een mixer, een printer, een lus van een jas, een stofzuiger.
Niet gemaakt: 3 koffie zetapparaten, 2 naaimachines, televisie en kruimeldief.
Tot 13.00 uur was iedereen druk bezig en daarna was het opruimen en inpakken en door de regen weer huiswaarts.
De volgende bijeenkomst is op zaterdag 9 februari in de HUB te Kerkrade waar we aan de bezoekers laten zien wat een Repair Café precies inhoudt.
In het Gerardus magazine, een uitgave van redemptoristenklooster Wittem, verscheen onlangs een artikel over het Repair Café. Met toestemming mochten wij dit overnemen.
Over een duurzame samenleving valt heel veel te zeggen. De paus heeft dat gedaan en met hem heel veel andere mensen. Maar je kunt ook gewoon wat gaan doen om de samenleving duurzamer te maken. Dat wordt gedaan in de ‘repair café’s’ die er op vele plekken in Nederland en België zijn. In een repair café repareren vrijwilligers gratis en voor niets kapotte apparaten, gebruiksvoorwerpen en kleding. Iedereen is welkom om met zijn kapotte spullen te komen.
Zo ook in het gemeenschapshuis van Bocholtz, een dorp iets ten zuiden van Heerlen. Drie keer per jaar is het Repair café van Heerlen op de laatste zaterdag van de maand hier. De andere maanden is het in Heerlen zelf. Voor de deur staat een vlag met het opschrift ‘Repair café – Weggooien? Mooi niet’. Binnen is het zo rond 11 uur ’s morgen gezellig druk. Er staan 7 à 8 tafeltjes in de zaal en aan elk daarvan enkele mensen, met vóór zich een uit elkaar geschroefd apparaat en wat stukken gereedschap. Ook staan op alle tafeltjes kopjes koffie of thee, met een stuk cake erbij.
Bij de ingang zitten gastvrouwen Gonny en Marita. Bij hen moeten binnenkomende klanten zich melden en uitleggen waar ze voor komen. Zij zorgen dan dat de klant wordt toegewezen aan een van de vrijwilligers.
“Ons repair café bestaat vanaf 2010”, vertelt Marita, “eerst alleen in Heerlen en sinds twee jaar ook af en toe hier. Ik ben er sinds 2013 bij. De vrijwilligers komen uit de hele omgeving, Heerlen, Brunssum en zelfs iemand uit Maastricht”. Zelf komt ze uit Kerkrade. “De meeste reparateurs hebben een technische achtergrond. Maar niet allemaal. Het is vooral belangrijk dat je aardigheid hebt in het sleutelen aan een apparaat. Die twee daar zijn bijvoorbeeld al een uur bezig met die stofzuiger, met de kans dat ze hem uiteindelijk toch niet aan de praat krijgen. Dat doe je alleen als je knutselen leuk vindt.”
Aan een van de tafeltjes zit John in zijn eentje te sleutelen aan een senseo-apparaat. “Het is eigenlijk de bedoeling dat een klant erbij blijft”, vertelt hij. “ Dan kan hij misschien nog wat leren van zo’n reparatie. Maar de man die met dit apparaat kwam, had een zieke vrouw thuis die hij niet te lang alleen wilde laten. Daarom heb ik hem maar laten gaan om alvast boodschappen te doen terwijl ik bezig ben.”
John denkt dat hij het apparaat in een uurtje wel gerepareerd heeft. “Maar de fabrikanten maken het ons niet gemakkelijk. Dit ding is zo in elkaar gezet, dat je hem nauwelijks onbeschadigd open krijgt. Bij de productie van een apparaat zouden ze eigenlijk rekening moeten houden met de mogelijkheid om het te repareren, maar dan doen de meeste fabrikanten niet. Die hebben liever dat je nieuw koopt.”
John is van huis uit computerdeskundige. Maar computers worden niet zo vaak aangeboden ter reparatie, dus sleutelt hij aan andere apparaten. “Met wat algemeen technisch inzicht kom je een heel eind” vertelt hij. “En hoe langer je hier meedraait, hoe meer ervaring je opdoet.” Voordat hij aan het senseo-apparaat begon heeft hij vanmorgen al een scheerapparaat gerepareerd en een stuk tuingereedschap.
“De vrijwilligers hebben allemaal hun eigen gereedschapskist bij zich”, vertelt Gonny. “Dat moet wel want we hebben geen geld om gereedschap aan te schaffen. En het is ook handiger, want de meeste mensen werken het liefst met hun eigen gereedschap.”
Intussen komt een jongeman binnen met een kapotte tablet. Hij wordt ontvangen door Marita. “Hoe heb je van ons gehoord?”, vraagt ze hem. “Van mijn moeder”, is het antwoord. “Toen hij het niet meer deed, zei ze: ‘ga eens naar het repair café’.” Even later zit hij met zijn tablet bij een van de heren vrijwilligers aan tafel.
“We hebben ook enkele vaste klanten”, vertelt Marita, “zowel in Heerlen als in Bocholz. Mensen die gewoon elke keer komen als we open zijn. Niet omdat ze iets gerepareerd moeten hebben, maar gewoon voor de gezelligheid.”
De vrijwilligers hebben allemaal zo hun eigen motieven om mee te doen. Klaus bijvoorbeeld, een wat oudere man in een rolstoel, vertelt: “Ik heb door mijn handicap altijd veel gebruik gemaakt van gemeenschapsvoorzieningen en daar wil ik graag wat voor terugdoen. Dus zet ik mijn technische vaardigheden in voor anderen”. Hij voegt eraan toe: “En bovendien houd ik op deze manier mijn Nederlands bij, door de gesprekken met klanten en mede-vrijwilligers”. Hij zegt het in uitstekend Nederlands, maar wel met een duidelijk Duits accent. Hij woont al vele jaren in Bocholtz, maar hij komt uit Duitsland en daar wonen ook de meesten van zijn familie en vrienden.
Er is ook een naaihoek, de enige werkplek die bemenst wordt door vrouwen. Een dame zit achter de naaimachine, de ander zit ernaast en is bezig met naaiwerk op de hand. Wat ze zoal doen? “Nou, de eerste klant van vanmorgen wilde een rits in laten zetten,” vertelt de dame achter de naaimachine. Dat doe ik uiteraard graag, maar mensen moeten wel zelf de rits meenemen en dat had deze mevrouw niet. Ik haal de oude rits er ook niet uit. Dat kunnen mensen best zelf en dat zou te veel van mijn tijd kosten. Een nieuwe erin zetten is inderdaad werk voor een naaister. Dat kan niet iedereen. Soms komen mensen ook voor het korter of langer maken van een broek of een rok. Vorige keer was er iemand met een broek waarvan het achterwerk versleten was. Daar heb ik toen een stuk stof achter gezet. Dan kun je er weer een tijd mee vooruit.” Ze is nu bezig met enkele roze kussentjes, die ze maakt uit de goede stukken van een laken.
“Ik heb het naaien van mijn moeder geleerd”, vertelt ze verder. “Na mijn trouwen werd ik huisvrouw en dan heb je best wat tijd om iets erbij te doen. Zo ben ik gaan naaien. Tegenwoordig maak ik geen nieuwe dingen meer. Dat kost te veel tijd. Maar met repareren en vermaken van kleding, ben ik bijna alle dagen bezig, voor familie en vrienden en één keer per maand hier in het repair café.” Ook de andere dame naait veel voor familie en vrienden. Ze komt ook altijd naar het repair café, maar alleen om wat te assisteren. “Ik heb altijd even tijd nodig om te bekijken hoe ik iets moet aanpakken. Daarom ben ik niet zo geschikt voor het werk hier. Want als iemand met een kledingstuk komt, moet je meteen aan de slag en het het liefst binnen een uurtje af hebben. Thuis kan ik alle tijd nemen voor een reparatie. Maar toch kom ik hier graag om wat te helpen. En ook omdat ik het nuttig vind, zo’n repair café.”
Twee vrijwilligers zitten samen gebogen over een luchtveer van een luie stoel. Hij doet het niet meer, maar waar ligt dat aan? De smartphone wordt erbij gehaald om op internet informatie te zoeken.
Een dame komt binnen met een knalrode hoofdtelefoon. “Ik had al een hele tijd geleden eens iets in de krant gelezen van een repair café en toen dacht ik: dat is misschien best een keer handig. En toen afgelopen week ineens die hoofdtelefoon van mijn dochter het niet meer deed, zei ik: laten we eens naar een repair café gaan. Dus toen heb ik op internet gezocht waar het eerstvolgende repair café zou zijn en dat was vanmorgen hier in Bocholz. Ik woon zelf in Landgraaf, dus niet echt in de buurt.”
Is dit nou geen valse concurrentie voor mensen die met reparaties hun brood verdienen? Volgens Gonny is dat niet het geval: “Het probleem is dat er op heel veel terreinen nauwelijks nog professionele reparateurs bestaan. En als gevolg daarvan komen mensen soms niet meer op het idee om iets te laten repareren. Ze gooien kapotte dingen direct weg en kopen nieuw. Wij maken mensen weer bewust van de mogelijkheid iets te laten repareren. Daarbij verwijzen onze vrijwilligers soms door naar een professionele reparateur als ze er zelf niet uitkomen.”
Tegen half één wordt het rustiger en beginnen de meeste vrijwilligers hun gereedschap bij elkaar te zoeken. Er komen ook geen nieuwe klanten meer binnen. Officieel duurt het repair café tot één uur, maar blijkbaar waren alle mensen die iets gerepareerd wilden hebben er op tijd bij. Als ik naar buiten loop, haalt Gonny juist de vlag binnen. En ik zie hoe een van de vrijwilligers Klaus in zijn rolstoel naar zijn auto rijdt.
Wilt u meer weten over repair café’s? Kijk dan op www.repaircafe.org. Daar kunt u ook opzoeken waar bij u in de buurt een repair café is.
Repair Café Sam Sam Heerlen Zelfs tijdens de zomermaanden gaan we gewoon door met het Repair Café. Er waren deze ochtend 13 vrijwilligers aanwezig. En voor 10 uur stonden er al mensen te wachten met kapotte spullen.
Er werden 18 artikelen aangeboden. Waarvan er 10 gemaakt konden worden: Hogedrukreiniger, een 100 jaar oude lamp, koffiemolen, platenspeler, kruimeldief, boormachine, tasje en enkele kledingstukken.
3 stuks werden “half“ gerepareerd of advies gegeven: Radio/CD speler, bewegend konijn, laptop.
En 5 artikelen konden helaas niet meer gemaakt worden: Magnetron, elektrische tandenborstel, radio versterker, oplader van telefoon en een ventilator.
Iedereen weer hartstikke bedankt voor de goede inzet en tot zaterdag 29 September in Bocholtz.
De eerste bijeenkomst na de winterstop, de stop heeft even wat tijd gecreëerd om eens flink aan de slag te gaan. Hieronder een beeldverslag van de verschillende handelingen bij het maken van de Savonius turbine:
Belangrijk is nauwkeurig en symmetrisch te werken dit voor de balans in de turbine. Lassen op de dunne plaat is niet wenselijk omdat spanning a.g.v. warmte resulteert in golving van de plaat. De as aan de turbine bevestigen d.m.v. flenzen verdient zeker de voorkeur hoewel dit de kosten wel verhoogt. Het lassen van de bladen tussen de dek- en onderplaat is bij gebrek aan alternatieve bevestigingsmogelijkheden nog een probleem. Het resultaat laat dus wat verbeterpunten zien maar is in principe goed werkbaar.
Tijd voor de proefopstelling. In eerste instantie op maar 3,5 meter en zonder generator. Het is belangrijk dat je goed weet wat het toerental van de turbine kan gaan worden om dit af te stemmen met de overbrenging naar de generator. Whatever: the chickens don’t mind!
